Yaz büyük bir coşku ile geçti ki, zaten şölen, şenlik, uyanış, canlılık değil mi? Ve şimdi herşeyin tekrar öldüğü sonbahara doğru giderken klavyenin başına geçişim, yaza bir tezat değil mi?
Bazen düşünüyorum, hangisi daha yakın ölüme, doğmak mı, ölmek mi? Yazda, ölüme gitmenin hüznü mü gizli, yoksa kışta yeniden doğmanın heyecanı mı?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder